Dag 3 t/m 5 - 8 t/m 10 juni 2019

Dag 3 – 8 juni 2019
Wij hebben even geen WIFI, maar mogen tijdelijk gebruik maken van de Hotspot via onze gids. Daardoor kan ik wel verhaaltjes plaatsen, maar geen foto’s.
Vandaag gaan wij vliegen naar het eiland Flores. Vertrekken rond 10 uur vanaf het hotel. Het vliegveld is dichtbij ongeveer 20 minuten rijden. We hebben een groepsticket maar alle bagage wordt wel apart gewogen en je mag niet meer hebben dan 20 kg. Blijft toch altijd lastig, want vanaf Nederland mocht je 30 kg meenemen, maar op de binnenlandse vluchten is het altijd 20 kg. Wij zitten keurig onder de 20 kg en hoeven niets bij te betalen. Moeten wel wat te snacken meenemen, want in het kleine vliegtuigje waar we mee vliegen krijg je geen drinken of eten. Met de vertrektijden nemen ze het hier niet zo nauw, dus we lopen al lekker uit. Het propellervliegtuig vertrekt richting Labuan Bajo. We vliegen ongeveer 2 uur en maken dan een stop. Er stappen een aantal mensen uit en er stappen een aantal mensen in. We vliegen nog ongeveer 1 uur verder naar Ende. Floris is een eiland met meerdere vulkanen en met de bus is het via allerlei haarspeldbochten ongeveer 1 ½ uur richting onze overnachting. We eten nog wat en gaan dan allemaal naar onze kamer, want morgen vroeg op om de zonsopkomst te zien en de kratermeren van de vulkaan te bewonderen.

Dag 4 – 9 juni 2019
Om 03.30 uur gaat de wekker. Aankleden en naar de bus. We rijden om 04.00 uur met de bus naar boven. We zitten nu op 1600 meter en de gids roept dat het ongeveer 20 tot 30 minuten via traptreden en weggetjes klimmen is naar de vulkaan. Dit pakt natuurlijk altijd anders uit. Het is in het begin vrij koud, maar door het stevige doorstappen lopen al snel de druppels langs ons gezicht. Onderweg moeten wij echt wel een paar keer op adem komen. Het is nog donker als wij boven op een soort stenen uitkijkpunt gaan zitten om te wachten tot de zon opkomt. Rond zes uur moet het zover zijn en dan duurt het niet lang voor de zon heel krachtig boven de horizon verschijnt. Voor die tijd kunnen we genieten van de bergtoppen en de mist die nog over het landschap hangt. Hoe lichter het wordt, des te meer kunnen we zien. De wolken gaan nu verkleuren aan de onderkant van zacht oranje naar heel fel oranje. De zon laat niet lang meer op zich wachten. Schitterend als de zon tevoorschijn komt. Hoe vaak hebben we dit niet gezien, maar weer is het mooi. De vulkaan heeft meerdere kraters en hierin zijn prachtige meren ontstaan. De kleur van twee meren is turquoise. De meren hebben een temperatuur van 50 tot 60 graden en zijn zo’n 175 meter diep. De kleur van de meren kunnen gigantische kleurverschillen ondergaan tot wel diep paars. Dit heeft te maken met de werking van de vulkaan en de mineralen die vrijkomen en daardoor het meer van een andere kleur voorzien. Nu is in ieder geval het meer prachtig van kleur. We gaan langzamerhand weer afzakken naar beneden en dan is het de bedoeling om in plaats van de bus nog een korte trekking te doen van ongeveer een half uur. De trekking zal langs dorpjes en landerijen gaan en het pad gaat redelijk steil naar beneden, maar goed te doen zegt de gids. Er zijn op vakantie altijd een aantal regels en één van de regels luidt “Never trust the guide”. Over het algemeen klopt de tijd niet, dus ons half uur werd al meer dan een uur en een beetje steil naar beneden hield in: zorgen dat je zonder kleerscheuren en vallen veilig beneden komt. Ons doel is de waterval te bezoeken. Met veel glijpartijen bereiken wij de waterval en op zich best weer leuk om te zien. Geen tijd om te lang te blijven, want we moeten eerst op rotsblokken klimmen en via drie aan elkaar gebonden bamboestammen en een handje van de gids zijwaarts lopen naar de overkant. Pfff dat viel tegen. Zeggen ze ook nog niet naar beneden kijken, wat je vervolgens gelijk doet. Nou dit kan ook weer van mijn bucketlist en ik had het er nog niet eens op staan. We lopen verder naar boven en tenslotte staat helemaal bovenin onze bus geparkeerd en deze brengt ons naar onze lokatie. Nu even snel douchen, ontbijten en dan een lange reisdag met de bus. We stoppen regelmatig onderweg om een foto te maken. Rond lunchtijd gaan wij lunchen bij het strand. Op dit strand liggen mooie blauwe stenen en wordt het blauwe stenenstrand genoemd. Iedereen zoekt wel een mooie steen om mee te nemen naar huis. Deze stenen worden veel verhandeld met Japan. De rest van de dag heel veel rijden en nog een aantal mooie uitzichtpunten.

Dag 5 -10 juni 2019
Vandaag een heerlijk relaxdagje. We vertrekken om 09.00 uur te voet met onze zwemspullen en de groep en de gids. We gaan naar het strand en zullen daar met drie motorboten vertrekken naar een eiland om te gaan snorkelen. Heerlijk even op de boot uitwaaien en uitkijken dat we niet verbranden. Het is zo’n uurtje varen en dan zijn we er. We varen naar het strand en laden onze spullen uit. De bootsmannen hebben achter hun boten een net gespannen en vangen gelijk visjes voor onze lunch. Snorkel op en zwemvliezen aan en dan het water in. Prachtige koralen, enorme zee-egels, gigantische zeesterren in alle kleuren. Prachtig om te zien. Wel een t-shirt aangetrokken, want continue met je rug in de zon liggen in het zeewater zou voor ernstige problemen kunnen zorgen. Als we uit het water komen lekker gewoon even niks doen of een foto maken van de rondhollende heremiet kreeftjes, kleine krabbetjes en ander gespuis. De lunch is bereid door de mannen. De vissen zijn op de barbecue gelegd en we krijgen vis, rijst, komkommer en banaan en papaya toe. We varen nog naar een ander eiland om daar ook nog even te snorkelen. Tenslotte varen wij naar huis. We hebben allemaal een aardig kleurtje gekregen.