Dag 17, 18 en 19 - 22, 23 en 24 juni 2019

Dag 17 – 22 juni 2019
Vandaag om 05.30 uur op, koffer inpakken en we vertrekken om 06.30 uur. Rijden nu 1 ½ uur naar de haven. We vertrekken met de boot naar het Gili Air eiland. Redelijke grote boot met ongeveer 100 passagiers aan boord. We varen ongeveer 1 ½ uur en ik moet zeggen dat door het vele bonken op het water ik blij ben als we er zijn. Het is een toeristisch eiland. Er rijden wagentjes getrokken door een ezel en hier worden onze koffers opgelegd. Koffers worden bij het hotel afgeleverd. Het ziet er niet verkeerd uit. De kamers zien er netjes uit. Gaan eerst maar even wat drinken en lunchen en lopen dan een stuk over het eiland. Het eiland bestaat uit drank- en eettentjes, soms afgewisseld met winkeltjes die t-shirts, zomerjurkjes of badkleding verkopen. Na een uur houden wij het voor gezien en gaan teruglopen. Morgen iets eerder vertrekken en kijken in hoeveel uur we het gehele eiland rond kunnen lopen.

Dag 18 – 23 juni 2019
Zijn inmiddels gewend aan ons nieuwe onderkomen. Het was overdag best druk met toeristen, maar ’s avonds valt het helemaal stil en kunnen wij genieten van de rust van het eiland. Ik denk dat er ook veel dagjestoeristen naar het eiland komen en eind van de middag weer vertrekken. Wij ontbijten en gaan dan op weg om rondom het eiland te lopen. Na een tijdje zie ik een jonge gekko op de grond liggen en wil hem graag helpen, want rondom het eiland rijden soms fietsen en de ezelwagens. Als hij zo blijft liggen gaat het zeker de verkeerde kant met hem op. Ik ben bang dat hij van iets al een tik heeft gehad, want anders was hij zeker weggerend. Ik pak voorzichtig de gekko op, maar de gekko is niet gek en bijt spontaan in mijn vinger. Van schrik laat ik hem vallen. Ja wil je nou gered worden of niet. Poging twee – ik trek mijn slipper uit en schep nu de gekko op mijn slipper. Poging twee lukt en ik loop achter de huisjes en wil nu de gekko een veilig plekje geven. Tja hoe krijg je nu een gekko van je slipper. Hij zet zijn bekje open voor de aanval. Met een hoop gewurm lukt het om hem op een aantal stenen te zetten. Hij zit helemaal onder het zand en met mijn flesje water spoel ik hem een beetje af. Nou dankbaarheid is niet zijn sterkste kant, maar hij laat het allemaal over zich heen komen. Zo nu nog even lachen naar de camera, want ik vind dat ik wel een mooie foto heb verdiend. Mijn goede daad voor vandaag heb ik in ieder geval weer gedaan. We lopen verder over het eiland. Langs de kant kleine winkeltjes met vooral veel parelkettingen en armbanden. Er zijn natuurlijk ook veel houtsnijwerken, batikdoeken, jurken en slippers in de aanbieding. We maken zo af en toe gewoon een gezellig kletspraatje met de lokale bevolking. Soms stoppen we en eten een ijsje en dan drinken we weer een heerlijk vers vruchtsapje. Hoe verkeerd kan vakantie zijn. Onderweg nog een lekkere lunch en na 4 uur en 7 minuten zijn wij het eiland rond. Voor morgen hebben wij met een aantal medereizigers nog een bootje besproken om ergens te gaan snorkelen en hopelijk zien wij dan schildpadden.

Dag 19 – 24 juni 2019
Om 10.00 uur vertrekken we met 10 groepsleden om een boottocht te maken. We varen naar een plek in de zee en moeten vanaf de boot springen. Zwemmen een stuk verder en zien op de bodem van de zee een grote groep beelden staan in een kring. Rond de beelden in het midden van de kring liggen nog beelden op de grond. Ik had er al plaatjes van gezien, maar het is echt indrukwekkend om te zien en er zwemmen ook ontzettend veel vissen tussen de beelden. We snorkelen nog in de omgeving en gaan weer aan boord. Varen nu naar een ander stuk waar we waarschijnlijk schildpadden kunnen spotten. Je blijft altijd hopen dat je ze ziet. Ik ben niet zo’n held en wanneer ik weer in het water spring en onder mij kijk, zie ik dat het hier heel diep is. Even doorzetten en achter de rest aan zwemmen. Op de bodem zien wij grote schildpadden liggen en zij moeten om het half uur naar boven om adem te halen. Zo af en toe zie je een schildpad wat hoger zwemmen. Onze verwachtingen worden overtroffen. Ik ben zo gefascineerd dat ik gewoon vergeet hoe diep het hier is. Als we allemaal weer aan boord zijn geklommen leggen wij aan bij het Gili Meno eiland. Dit eiland werd voor de tsunami door Sawadee bezocht. Maar bij de laatste aardbeving vorig jaar is het hotel ingestort. We drinken hier een drankje of gebruiken onze lunch. Kopen nog wat souvenirs, want er lopen verkopers genoeg om hun waar aan te bieden. We vertrekken met de boot en zijn net van het eiland een stukje weggevaren of we zien een schildpad bij onze boot. We volgen de schildpad en wachten tot hij boven water komt. Het is echt zo leuk om te zien. We laten de schildpad verder zwemmen en varen naar onze laatste snorkelplek. Hier plonsen we allemaal weer van boord en krijgen brood van onze bootsmannen. Er komen echt zoveel vissen op het brood af. Je probeert ze aan te raken, maar dat lukt niet. We varen terug naar ons eiland. We nemen nog een heerlijke voetmassage en dan is het tijd voor koffers inpakken en het afscheidsdiner.