Dag 5 t-m 7 – 12,13 en 14-08-2018

Dag 5 t-m 7 – 12,13 en 14-08-2018
We lopen vanaf ons hotel in Khiva naar de ommuurde stad. Een ontzettend hoge muur is om de oude binnenstad gebouwd. Bij één van de poorten koop je een dagkaart en dan kun je alle musea bezoeken. Het museum van moderne kunst, het muziekmuseum, het geschiedenismuseum etc. Wij bezoeken ook het mausoleum. In het eerste gedeelte zit een geestelijke en hij zingt een lied en vervolgens gaat hij met alle aanwezigen in gebed. Wij gaan naar een tweede gedeelte en ook daar zitten mensen stilletjes te bidden. Wij nemen plaats op een stoel en worden na een tijdje aangetikt door een vrouw. Wat schetst onze verbazing want het is tijd voor een selfie en of wij ook even met hun op de foto willen. Dit soort gebeurtenissen blijf ik hilarisch vinden. Het is vandaag een drukke dag, want het is de dag van de meloen. Er lopen nu veel mensen in klederdracht. Er wordt gezongen en gedanst. Er zijn allerlei feesttenten opgebouwd en eerst kijken wij voorzichtig om een hoekje, maar worden in iedere tent naar binnen gehaald en krijgen verhalen te horen over de meloenen. Er zijn ook prachtig uitgesneden meloenen te bewonderen. En verder worden er allerlei hapjes gemaakt met meloen en die moeten wij proeven. Bij tent nummer 2 heb ik de situatie al snel onder controle, want ik begrijp nu wat de bedoeling is. Een vriendelijk meisje spreekt ons aan en wij worden aan een tafel gezet bij Italianen. Het eerste bord met meloen wordt geserveerd en wij moeten zeggen wat wij van deze meloen vinden. Tenslotte krijgen wij een meloen die naar peer smaakt en die is echt super lekker. De volgende tent krijgen wij meloenijsjes die wij moeten proeven. Nou gezellig hoor zo’n dagje. Ook zijn wij razend populair om mee op de foto te gaan. Wat moeten die mensen nu met mijn kop, maar vooruit voor een stukje meloen wil ik best even lachen. Voor ons is dit natuurlijk ook een leuke gelegenheid om de lokale bevolking op de foto te zetten. De Oezbeekse bevolking is heel toegankelijk. Vinden het leuk om een praatje te maken, ik versta er soms geen drol van, maar met handen en voeten komen wij een eind. De jongeren spreken gelukkig soms wel een taal.

Vandaag een lange reisdag. Dus gewoon verstand op nul en blik op oneindig. Een boek meegenomen dat ik van Guusje heb gehad. Het gaat over de slavernij, dus een aangrijpend verhaal. Na een paar uur gaan wij eerst tanken. Schitterende oude pompen, dus leuk om te fotograferen. De toiletten zijn hier weer verschrikkelijk, dan maar even plassen in het hoge gras. Als wij alweer een tijdje op weg zijn en de chauffeur al menig keer uit zijn raam heeft gekeken, besluit hij te stoppen. Helaas een lekke band en die moet vervangen worden. Dan maar even koffie drinken in een aan de grote weg gelegen locatie. Warm water en Nescafé dat smaakt na een paar dagen gewoon naar echte koffie. We vervolgen onze weg en ik heb toch wat problemen met mijn kiezen rechtsboven. Ik dacht ’s nachts al iets te voelen, maar het wordt erger. Is dit verbeelding of is het echt? In Bukhara toch maar een tandarts zoeken. Het hotel helpt en er wordt ook een taxi geregeld. Ik krijg hier een naar gevoel over, maar vooruit met de geit. We komen hier rond 19.30 uur aan en een vriendelijke tandarts, die alleen Oezbekistans spreekt wacht ons op. Gelukkig komt er ook nog een jonge Engels sprekende tandarts bij. Ze bekijken de situatie en kloppen op mijn kiezen en vragen waar het pijn doet. Ze schudden hun hoofd en er moet een foto gemaakt worden. Op de foto is boven de wortel van een kies een donkere vlek te zien. “Dat is de bom in uw mond”. Een nog ingekapselde ontsteking, dus ik mag van geluk spreken. Ik kan wel janken. Wat nu? Iedere dag langskomen en uitboren en reinigen. Dat is dus een probleem. Wij blijven hier maar twee dagen. Er wordt overlegd: het besluit is een antibiotica kuur en pijnstillers. De nacht die volgt is niet leuk en ik slik meer pijnstillers dan toegestaan. De volgende dag begint de antibiotica gelukkig aan te slaan.

Vandaag in Bukhara gaan we alle bezienswaardigheden aflopen. Het belangrijkste is geld wisselen en dit doen wij in het Asia hotel. Ruilen € 200,-- om naar Som en krijgen meer dan twee miljoen. Zo zijn we vandaag toch even miljonair. We bezoeken de Bolo-(K)hauz Moskee, het mausoleum, de Kalyan Moskee en hiernaast staat een hoge minaret. Vroeger werden misdadigers vanaf deze minaret gegooid. We bezoeken de Ark (ommuurd fort binnen de stad) De muur is een schitterend stukje bouwwerk, maar binnen in het fort valt het allemaal een beetje tegen. Hier zijn allerlei tentoonstellingzalen met oude foto’s, gevonden kruiken, munten enz. Het is allemaal een beetje bij elkaar geraapt zooitje. Verder zijn er veel bazaars waar je mooie sjaals, jassen en hoofddeksels kunt kopen. We zien wel toeristen, maar het is hier nog niet super toeristisch.