Dag 3 t-m 4 - 10 en 11-08-2018

Dag 3 t-m 4 – 10 en 11-08-2018
Na het ontbijt rijden wij door de straten van Asjchabad en wederom verbazen wij ons dat alle gebouwen wit zijn, de auto’s wit, en schitterende monumenten op de grote rotondes. Hebben van onze gids gehoord dat je verplicht bent om met een schone auto te rijden. Als je auto niet schoon is krijg je een boete. Ook staan er borden dat het verboden is om te toeteren. Lekker rustig hier op straat. Wij gaan het museum van de tapijten bezoeken. Een superslanke en mooie gids vertelt de historie van de vloer- en wandkleden en kleden die alleen bij heel speciale gelegenheden gebruikt werden. Er zijn vijf Clans in Turkmenistan en iedere Clan heeft zijn eigen wapen of beeldmerk. De kleuren van de kleden zijn vrij donkerrode kleuren en deze kleden worden alleen met natuurlijke kleurstoffen geverfd. Pas later werden er ook synthetische kleurstoffen in de kleden verwerkt. In dit museum hangt ook het grootste kleed ter wereld – 14 meter breed 20,5 meter lang en weegt 1200 kilo. Aan dit kleed hebben 40 mensen voor 8 maanden achter elkaar geknoopt. Dit kleed is vermeld in het Guinness Book of Records. In de middag vertrekken wij met four-wheeldrive auto’s naar Darvaza voor onze overnachting in de woestijn. Het is zo’n drie uur rijden voor wij op de plaats van bestemming aankomen. In Darvaza is een enorme gaskrater van wel 30 mtr. breed. In 1972 is tijdens gasboringen de hele boel ingestort en is deze gaskrater ontstaan die sinds die tijd in brand staat. Het is in de woestijn al warm, maar als de wind onze kant opwaait en de warme lucht van de gaskrater in ons gezicht slaat heb je het idee dat je gaat verbranden. Een stuk verder staat een grote ronde tent waar ze voor ons eten gaan zorgen. Weer een stuk verder worden tenten voor ons opgezet. Wij blijven tot vrij laat zitten en genieten van de donkere sterrenhemel en het vreemde licht van de gaskrater in het donker. In de tent is het verschrikkelijk warm ook al hebben wij alle raampjes en deur open en kan de wind door het gaas van de tent waaien. Pas tegen de ochtend begint het af te koelen. We worden wakker onder een laag stof dat door het gaas naar binnen is gewaaid.

Om kwart voor zes opgestaan voor de zonsopgang. Helaas is er teveel bewolking, maar van de hoger gelegen berg krijgen we nu een beter beeld over de gaskrater. Na het ontbijt rijden wij naar Kunya-Urgench en in deze oude Turkmeense stad staan ruines van verschillende monumenten. Wij merken dat de lokale bevolking hier vriendelijker is dan in Asjgabad. Ze zoeken oogcontact en willen zelfs met je op de foto. Onze laatste kans om Turkmeense dames in klederdracht te fotograferen. Nu een paar uur rijden naar de grens van Oezbekistan. Er wordt wat af gecontroleerd aan tassen en paspoorten en of alle visa wel kloppen bij het verlaten van Turkmenistan. Vanaf hier moeten wij een stuk lopen en dan begint het hele ritueel weer overnieuw in Oezbekistan. Na deze grenspost is er een stuk niemandsland en worden wij in een busje gepropt dat ons brengt naar de plek waar onze nieuw bus op ons staat te wachten. De enorme petten van de agenten in Turkmenistan zijn in Oezbekistan gewone petten. In Oezbekistan zie je bij het uiterlijk van de mensen al meer de Mongoolse invloed. Het is nog een hele toer om aan geld te komen. Banken al gesloten en pinautomaten die het niet doen. Tenslotte belt het hotel naar een meneer en die komt met pakken geld naar het hotel. Dollars inleveren en een stapel nieuw geld ontvangen. Zo en nu kunnen we een biertje kopen, want dat hebben we wel verdiend.