Dag 5 - 06-11-2021

Dag 5 – 06-11-2021
Vandaag gaan wij naar Klein Curaçao en worden om 06.30 uur opgehaald vanaf ons hotel. Toen wij dit boekten werd ons verteld dat wij met de limousine zouden worden opgehaald. Moest ik even om lachen en dacht: “ze zal wel een auto bedoelen”. Maar wat schets onze verbazing als er rond half zeven inderdaad een limousine voorrijdt. Nu stonden er meer mensen van ons hotel te wachten, dus we pasten er niet in één keer in en moest de limousine nog een rondje maken. Het is maar een klein stukje naar de haven, maar rijden in een limousine kunnen wij ook weer van ons lijstje afvinken. Hoeveel mensen erop de boot kunnen geen idee, maar het is best vol aan boord. Op de heenreis varen wij tegen de golven in en de tocht is ongeveer twee uur. Naast de boot springen de dolfijnen en we zien ook vliegende vissen. Vanaf het bovendek belandt er een rugtas in het water en wij kunnen hem nog een tijdje zien drijven. De rest van zijn bestaan zal hij op de bodem van de zee doorbrengen. Ik sta langs de reling met een mevrouw te praten als er man passeert die zich niet lekker voelt. Wij besluiten om bij de reling vandaan te gaan, zodat wij gaan last zullen hebben van zijn braakneigingen. Langzamerhand worden er her en der door de bemanning plastic zakjes uitgedeeld. Ik ben blij als ik hoor dat we er nog ongeveer 15 minuten over doen. Ik voel het nu van binnen toch ook een beetje draaien. Het eiland Klein Curacao is niet zo groot. Onze boot de Mermaid meert een klein stukje van de kust aan en dan moeten wij overstappen op een rubberboot. Op het strand aangekomen is er een grote overkapping waar tafels en banken onder staan. Het ontbijt wordt neergezet en er is koffie, thee, limonade, bier, wijn en sterke drank aanwezig. Na het ontbijt kun je zelf een ligbed pakken en wij gaan in de schaduw zitten. Zonder schaduw verbrand je hier levend. De zee is prachtig van kleur van turquoise naar iets donkerblauw. Omdat wij niet van die helden zijn snorkelen wij dichtbij de kustlijn, maar als je iets dieper gaat zie je wel meer vissen. Op het strand is het druk met heremietkreeften, die een mooi schelpenhuis op hun rug dragen. Soms lopen ze teveel tussen de mensen en als je dan dichterbij komt kruipt de kreeft in zijn schelp. Als je hem dan een stukje verder wilt neerzetten “om hem te redden” wil hij ineens uit zijn bescherming kruipen en met zijn scherpe pootjes krabt hij je hand. Ook stikt het van de hagedissen. Op het eiland staat een uitkijktoren en als je naar boven gaat heb je een mooi overzicht. In de verte staat een vuurtoren en nog verder aan de andere kant van het eiland ligt een verroest scheepswrak. Een mooi tochtje om naar toe te lopen voordat de lunch wordt geserveerd. Het scheepswrak is erg verroest en er liggen ook een heleboel losgelaten stukken ijzer op het strand. We lopen terug naar de vuurtoren en dit blijkt een mooie plaats voor fotosessies van een aantal dames. Een goed gevulde donkere vrouw in een felgeel badpak wil zich door haar vriend van alle kanten laten fotograferen. De vriend legt alles vast op de telefoon en het is echt hilarisch om te zien in welke kronkels de dame zich wringt om zich van haar beste kant te laten zien. Haar vriend is in ieder geval blij als de fotosessie voorbij is. Ik ben tevreden met een mooie foto van de vuurtoren. Als wij terugkomen is de barbecue gereed en kun je vlees uitzoeken en kiezen uit allerlei salades. Prima verzorgd en het smaakt reuze lekker. Na dit alles kun je nog lekker zwemmen, relaxen op je ligbed of nog een wandeling langs de vloedlijn maken. Rond een uur of drie gaan we langzamerhand weer terug naar huis. Dus met de rubberboot richting de boot. Terug hebben wij de wind mee en zijn er geen kotsende mensen meer. Op de kade staan de limousines te wachten en worden wij teruggebracht naar het hotel.