Dag 11 en 12 - 16-02-2020 t/m 17-02-2020

Dag 11 - 16-02-2020
We wonen momenteel in een paradijsje. Hebben een zevental huisjes aan elkaar. Wij slapen in het midden, maar hebben een eigen douche en toilet. Het enige vervelende is dat alle huisjes niet dicht zijn boven de muren en de deur. Dus je kunt alles van de buren horen en zij van ons. Ach dit hoort er ook bij in de Bush Bush. De lokale bevolking is vriendelijk, maar een klein beetje afstandelijk. En zoals ik al eerder vertelde willen ze niet graag op de foto. Aan een moeder gevraagd of haar dochter misschien op de foto mocht. Dat vond zij goed. Foto gemaakt met mijn telefoon en toen mijn printertje gepakt en de foto geprint. Dat vonden ze erg grappig. In no time had ik een hele groep om mij heen en kon ik een winkel beginnen. Het ijs was gebroken en zo heb ik weer plezier van mijn fotoprinter. We gaan een tocht maken langs dorpen, maar helaas regent het en dat is toch minder leuk. De omgeving is prachtig. Alles is hier zo prachtig groen. We kunnen in de rivier badderen, maar moeten uitkijken dat wij niet te ver lopen, want de stroming is hier sterk. S'avonds gaan wij nog met de boten op zoek naar kaaimannen. Zien zo af toe ogen oplichten, maar kunnen ze niet goed zien. Wel zitten hier in de rivier springvissen. Ze springen uit het water, om boven water een mug te vangen. Sommige vissen springen zo hoog en belanden in onze boot. Met een zaklantaarn zoeken wij de spartelende vis op en gooien hem weer overboord.

Dag 12 – 17-02-2020
We gaan een wandeling door het bos maken. Komen eerst langs de EHBO post en hier zitten moeders met hun kinderen te wachten tot zij aan de beurt zijn om geholpen te worden door de dokter. Wij vervolgen onze weg richting een school en het hoofd van de school vertelt ons hoeveel klassen er zijn. Momenteel hebben ze 150 leerlingen en daar zijn zij heel trots op. In één klaslokaal zitten nu moeders en zij krijgen te horen dat hun kinderen er nog niet zo goed voor staan en dat de kinderen beter hun best moeten doen om binnenkort de toets te halen. In het bos vertelt onze gids over een maripa noot en deze is keihard, binnenin ontstaat een made en deze made gaat zich van binnen te goed doen om verder te groeien. Er wordt een noot opengebroken en als je zo'n made wilt proeven dan kan dat. Nou prima, maar dit onderdeel sla ik even over. De vrouwen gebruiken de maripo noot om olie van te maken. De mades worden als voedsel gebruikt. De gidsen laten ook zien dat je uit lianen water kunt halen en ook uit een palmboom kun je water halen in geval van nood. Tenslotte bij een termietenhol worden er ook nog termieten gegeten. Brrr aan mijn lijf geen polonaise. Terug op onze lokatie genieten wij van de lunch van onze kokkin Tine. Zij kan zo lekker koken. Echt heerlijk. Na de maaltijd komen er drie meisjes aangewandeld. Ik herken één van de meisjes. Ze komen naderbij en zeggen: we komen een pasfoto maken. Hier moet ik wel heel erg om lachen. Ze hebben mij gisteren met mijn fotoprinter aan de gang gezien en komen nu hun geluk beproeven. Aan het eind van de middag heb ik nog een fotoklant - het is een meisje met haar tweeling broertjes. Nou vooruit dan maar weer.