Dag 10 - 08-05-2018

Dag 10 - 07-05-2018
Vandaag vertrekken we om 07.45 uur en hebben een druk programma. We rijden naar Monteverde National Parc. Hier gaat een deel van de groep tokkelen en tenslotte met zijn allen een Canopy tocht maken over bruggen van 20 tot 30 meter boven de grond. Dick lijkt het tokkelen aan een ziplijn hoog tussen de boomtoppen te eng. Ik denk dat ik het wel durf, maar merk toch naarmate wij dichterbij komen dat de spanning stijgt. Er wordt besloten om eerst te gaan tokkelen en daarna de wandeling te gaan doen, omdat het hier iedere dag kan gaan regenen en dat is met tokkelen niet zo prettig. We moeten in de rij om te tekenen dat mocht ons iets overkomen deze organisatie niet verantwoordelijk is. Vervolgens krijg je een helm op en wordt je voorzien van riemen en aan deze riemen wordt jouw katrol gehangen en andere haken die je nodig hebt. Je krijgt handschoenen mee met lederen binnenkanten. Allemaal naar buiten en de fotoreportage begint. We worden nu met onze groepsleden in busjes geladen en ze rijden ons naar het beginpunt. Hier krijgen we de eerste instructies hoe we als de katrol is vastgemaakt aan onze riemen moeten gaan hangen. Met één hand mag je voor bij de katrol vasthouden en met de andere hand moet je een tunnel vormen waar de ijzeren kabel doorheen gaat. Zo zou je dus kunnen remmen en door je hand achter je hoofd te houden blijf je recht vooruit gaan en anders ga je rondtollen. Je benen trek je iets op en je voeten kruislings. Tjonge een hoop om te onthouden. Ik word vastgemaakt aan de lijn en moet het eerste korte stuk gaan proberen. Kom je op het eerste platform aan dan moet je wel je benen optrekken, zodat ze niet tegen het platform aanslaan. Je wordt losgekoppeld en vervolgens gelijk aan een touw dat rond het platform loopt vastgemaakt, zodat je nooit per ongeluk naar beneden kunt vallen. Dan wordt je katrol weer vastgemaakt aan de ijzeren kabel en ook je veiligheidskabel , gaan hangen aan je gordels en vertrekken naar het volgende platform. Dit maakt op mij een grote indruk en ik schrik ook een beetje van het tempo. Eén van de begeleiders vraagt of ik met hem verder wil gaan. Ja heel fijn en je hoeft je er ook niet voor te schamen. Het is behoorlijk hoog en het gaat keihard. Na een paar platforms moeten wij via de grond weer een stuk verder omhoog klimmen en met de zware ijzers en de warmte is dit best lastig. Aangekomen bij het volgende deel gaat alles weer van voren af aan en gaan wij een stuk glijden van 850 mtr. Wow dit is eng, maar ook heel schitterend. Je hebt geen tijd om foto’s te maken. Alleen als wij even op het platform staan kunnen wij snel met een klein cameraatje een foto schieten. Wij hebben vier begeleiders op 14 man bij ons. Er zijn stukken dat je twee bij twee naar beneden gaat voor het gewicht, want anders kom je onderweg stil te hangen. Bijna aan het eind kun je nog een Tarzan swing maken. Vanaf een platform val je tien meter naar beneden en wordt je als een aap heen en weer geslingerd. Dat is voor mij iets teveel voor vandaag. De laatste lange tocht van 1 km moet nu worden afgelegd en mijn begeleider neemt mijn camera om alles te filmen. Hij filmt de omgeving, zichzelf en ik moet ook omkijken. Ik ben superblij met dit filmpje. Ik kan het iedereen aanraden, maar het is best eng.
Dick staat aan het eind van de baan te wachten en hij maakt foto’s als wij binnen komen scheren. Hierna gaan wij met zijn allen de Canopy tour doen. Naar boven klimmen en dan tussen de bomen via hele lange loopbruggen lopen en vogels en andere dieren spotten. We zien een Klokvogel. Deze vogel heeft drie losse kwasten aan zijn nek hangen. Bij toeval spotten wij een rolstaartbeer en dit is volgens de gids echt spectaculair. De natuur is zo mooi om te zien, dit valt echt met geen woorden te beschrijven. Tenslotte aan het eind is er nog een kolibri-tuin. Hier hangen glazen met zoetstof waar de kolibri’s van drinken. Wij proberen foto’s te maken, maar het is bijna niet mogelijk. Alleen wanneer er een kolibri even op een tak zit lukt het ons om hem te fotograferen.
Vanavond heben wij nog een avondwandeling door de natuur. We zien best nog wel een hoop beesten. Een tarentula (Dick vond de spin en was heel trots), een boa constrictor in de boom, een giftige kleine groene slang, de flashlight tor (het lijkt of deze tor lichtgevende ogen op zijn rug heeft),
Een superklein kikkertje, een soort aap, en verder vliegt er door de lampjes die wij aan hebben nog een grote tor in mijn haren. Dat vind ik in dit pikkedonker echt heel griezelig. Het was een enerverende dag, maar wow wat een belevenissen.