Dag 4 t/m 6 - 01-05-2018 t/m 03-05-2018

Dag 4 – 1 mei 2018

We reizen vandaag van de ene locatie Tortuguera naar de volgende locatie Puerto Viejo de Sarapiqui. Eerst weer een uur op de boot naar het vasteland en vervolgens met de bus verder. Onderweg onze lunch. Hier ligt een luiaard met haar jong niet te hoog in de boom. Wat een mooi gezicht. De moeder krabbelt zichzelf met haar grove klauw en met de andere poot beschermt zij liefdevol haar jong. Verder ligt zij heel relaxed op de tak. Vanaf hier reizen wij door naar ons nieuwe onderkomen. De receptie is een hele grote Rondabel. Dit houdt in dat je aan de buitenkant een groot rond huis ziet met een rieten dak. Binnenin is er een verdeling van een receptie en eetgelegenheid. Zo slapen wij ook in een Rondabel. Je loopt de Rondabel binnen en alle kamers hebben hun ingang op het grote middenplein. De kamers zijn zeer ruim met een luxe groot bed. Heerlijk om de ruimte te hebben en even al je rotzooi neer te gooien. Door het reizen toch een vermoeiende dag en wij gaan iets drinken bij de eetzaal en hebben dan uitzicht over het zwembad en kijken de schitterende natuur in. Dit park is zo prachtig aangelegd met vele verschillende begroeiingen. Naarmate de avond nadert worden de nachtgeluiden steeds luider en proberen wij alle geluiden te traceren en het beest erbij te verzinnen. De sprinkhanen maken met hun achterpoten een muziek dat zien en horen je vergaat. Ook brulapen kunnen op een verschrikkelijke manier hun kreten uitstoten. In de tuin is het heerlijk zitten en genieten van alles wat je hoort. We gaan bijtijds naar bed.

Dag 5 – 02-05-2018

Vroeg op voor onze tocht door het regenwoud in Puerto Viejo de Sarapiqui. De luchtvochtigheid is hoog, maar moesten vandaag onze lange broek aan en onze bergschoenen. Je broekspijpen in je sokken steken. Staat een beetje vreemd, maar dit is om ons te beschermen tegen de Kogelmier. De gids vertelt dat een steek van de Kogelmier ervaren wordt als de ergste pijn die er maar is. Het schijnt dat je daarna naar een ziekenhuis moet om morfine te krijgen. Nou klinkt alweer lekker als je klaarstaat om aan een tocht te beginnen. We steken over via een hele lange hangbrug vanaf waar je de rivier onder je ziet stromen. Het water staat nog niet echt hoog, maar de regentijd komt eraan en dan zal deze rivier veranderen in een kolkende stroom. Na de brug beginnen wij onze tocht door het regenwoud. Des te stiller we zijn des te meer kans om iets te zien. We zien een soort boskip (weet helaas de naam niet meer van de vogel). Deze loopt rustig over het pad en zoekt naar eten. Een stuk verder zijn kogelmieren bezig met hun nest en lopen druk heen en weer. Een kogelmier is zeker 2 cm groot en door het verhaal heb ik veel ontzag voor deze griezelige mier. Verder zien wij een aantal hagedissen, prachtige blauwe vlinders, en libelles. Er lopen ook nog parasolmieren. Zij danken hun naam aan het feit dat zij stukken blaadjes afsnijden en deze blaadjes over grote afstanden vervoeren. We zien een spoor van mieren die ergens bovenin de boom beginnen, de gehele stam aflopen en dan zeker 20 meter over de grond hun blad brengen naar het nest iets bij het pad vandaan. Het blijft een fantastisch gezicht om te zien hoe hard deze beestjes werken. Inmiddels hebben wij klotsende oksels van het vele zweten en echt we hebben geen draad meer droog aan ons lichaam. Tenslotte komen wij terug bij de hangbrug en deze brengt ons terug in het kamp waar wij verbleven. Gelukkig kunnen wij ons nog even douchen voordat wij naar onze volgende verblijfplaats in La Fortuna gaan. La Fortuna, gelegen onder de Aranal vulkaan. Deze vulkaan was eind vorige eeuw weer actief geworden en heeft bij haar eerste erupties in deze omgeving vele mensen gedood. Nu schijnt de vulkaan redelijk rustig te zijn. En wij hopen dat ze dat de komende dagen nog even blijft. Ons nieuwe onderkomen is minder door bomen omgeven, maar heeft een prachtig uitzicht op de vulkaan. Wij gaan nog een uurtje vertoeven in de warmwaterbron op het terrein. Een mooie afsluiting van de dag.

Dag 6 – 03-05-2018

Wij vertrekken per bus van het hotel om een boottocht te gaan maken. Het is een uur of twee rijden eer wij bij de juiste plaats zijn aangekomen. Een ruime platte boot, die zich vrijwel geruisloos over het water begeeft gaat ons vervoeren en waarop wij ook op het voordek mogen lopen. Langs de kanten kunnen zich vele dieren verschuilen en de boottocht duurt zo’n drie uur. We zien weer prachtige Jesus Christus hagedissen, waarvan de mannetjes een prachtige kam op hun kop hebben en de vrouwtjes iets eenvoudiger zijn uitgevoerd. Het blijft toch iedere keer voor mij weer moeilijk om beesten te spotten, maar met de hulp van vele anderen lukt het. Ze spreken bijvoorbeeld over de groene … en dan ga je zoekenmet je ogen en in het echt blijkt hij niet groen maar bruin te zijn. Het klinkt ingewikkeld en dat is het dus ook. We zien een schuitbek-ooievaar en deze heeft dus een bijzondere bek. Van de ijsvogels zien wij de Amazone ijsvogel, de grote ijsvogel en ook prachtig kleine ijsvogeltjes. Tenslotte trekt een groep capucijnerapen langs de kant van het water. Een Jesus Christus hagedis weet niet hoe snel hij in het water moet springen en ook de grote leguanen zijn bang van deze apen. De gids vertelt dat deze capucijnerapen net zo gemakkelijk een hagedis verorberen en dat hij ook al heeft gezien dat zij stukken uit een leguaan scheuren. Nou nou en ik nog denken wat een schattige aapjes. Het zijn gewoon kleine monsters met een staart. Een stuk verder komt de hagedis boven water en ziet dat de monsters voorbij getrokken zijn en hij klimt weer aan de kant. Het gevaar is geweken.