Dag 1, 2 en 3 – 22/23/24.12.2017

We vertrekken op vrijdag richting Brussel. We slapen in het Pentahotel vlakbij het vliegveld. Voordat we vertrekken toch nog maar alles dubbel gecontroleerd. Willen tenslotte niet nog een keertje terug moeten, omdat de paspoorten nog thuis liggen. Gaan om half twee weg en zijn al om drie uur in Brussel. Echt hardstikke rustig op de weg. Nu lekker relaxen, even wat eten en vanavond vroeg naar bed. Zaterdag wordt toch weer een lange reisdag.
We vertrekken naar de luchthaven Zaventem met de taxi. Onze vlucht is om 15.00 uur naar Cairo. In Egypte is het één uur later. Rond 22.00 uur hebben wij onze doorvlucht naar Luxor. Op deze vlucht zitten wij in de business class. Er was zeker geen plaats meer in de economy class. Nou niet verkeerd hoor. Lekkere ruime stoelen en de verzorging is prima. Krijgen over ons tafeltje een tafelkleedje, voordat de maaltijd wordt geserveerd. Jammer dat deze vlucht zo kort duurt. Wij hadden hier graag nog langer van genoten. Bij het vliegveld worden wij opgevangen door de lokale gids en hij brengt ons naar de boot “Blue Shadow” genaamd, waar wij de komende zeven nachten logeren.
Vandaag vertrekken wij naar de tempel van Karnak. De tempel van Karnak en Luxor horen bij de god Amon Ra. Lange rijen met stenen rammen liggen op een verhoging en geven de entree een bijzondere indruk. Na de ingang staan op het terrein enorme zuilen van 23 meter hoog. Op de tussenstukken die de zuilen verbinden kun je de gekleurde taferelen nog zien en dat na duizenden jaren, zo’n 3500 jaar om precies te zijn. Je kunt je niet voorstellen dat dit alles door mensenhanden is gemaakt en geplaatst. Onze gids die vloeiend Nederlands spreekt heet Ahmed. Het gaat eigenlijk net zoals vorig jaar met de gids, Ahmed schudt alle jaartallen en Farao’s uit zijn mouw en verwacht onze volle aandacht. Ik doe echt mijn best, maar de nacht was vrij kort en ik was toch op vakantie? Aan het eind van de boottocht komen wij terug in Luxor City en dan gaat hij ons overhoren. Nou misschien hebben we dan wel een andere gids. Het lijkt wel of hij gedachten kan lezen. Dikke pech voor mij, want Ahmed begeleidt ons de komende zeven dagen en hij reist mee op onze boot. Ok plan 1 mislukt nu vanavond eens kijken of Ahmed van een borreltje houdt en hij misschien iets milder wordt met de jaartallen. We rijden nu naar de tempel van Luxor. Onderweg zien wij mannen werken en Ahmed vertelt ons dat deze werklieden de weg tussen Karnak en Luxor opnieuw aan het restaureren zijn. De weg wordt hersteld, zoals deze vroeger was ten tijde van de Farao’s en de hoge priesters. Eén lange weg met aan beide zijden verhogingen met of sfinxen of rammen. Deze werkzaamheden worden bekostigd door Unesco. Nederland heeft een donatie gedaan van 8 miljoen en daarom heeft Nederland een tempeltje gekregen dat te bewonderen is in het Leidse Museum. Verder moppert Ahmed dat Egypte nog maar acht Obelisken heeft en dat alle andere Obelisken verspreid zijn in Amerika, Frankrijk, Engeland en de meeste zijn geroofd door de Italianen. Op sommige plekken op het terrein van de Luxor tempel kun je zien dat op de muren een laag over de hiëroglyfen is aangebracht en hier kun je de Griekse invloeden zien. Er zijn nog Griekse muurschilderingen in kleur te zien en deze zijn ook al 2300 jaar oud. Bij sommige hiëroglyfen zijn de gezichten van de figuren in het steen weggekrast. Dit komt door de overheersing van de Kopten. Zij wensten geen gezichten van Farao’s te zien. Zonde van deze mooie muren. Een Egyptisch gezin is bezig met het maken van een selfie – ja ook hier heeft de tijd niet stilgestaan. Ik vind dit altijd leuk en vraag of ik van hun ook een foto mag maken. Nou dat is geen probleem. Nu wil ik aan hun hun e-mailadres vragen en dit zorgt bij mij voor hilariteit. Op mijn telefoon heb ik een notitieblok zitten en ik vraag één van de dochters of zij haar e-mailadres zou willen intikken. Zij begint op het scherm te schuiven, maar er gebeurt niets en zij kijkt mij verbaast aan. No arabic lettertype. Okay dat zag ik niet aankomen. Zij hebben op hun telefoon twee toetsenborden één met Engelse letters en één met Arabische letters. Sorry maar dat heb ik niet. Tja hoe gaan we dit oplossen. Okay misschien via wattsapp? Hun vader tikt zijn telefoonnummer in mijn telefoon. Ik kan nu appen met hun vader Osama en hij verheugt zich op de foto. Nou even wachten dat ga ik vanavond regelen. Egypte blijft Egypte en waar wij ook lopen er zijn altijd gedeeltes waar de lokale bewaarders van het tempelterrein ons iets willen laten zien. Nu moet je dus op je hoede zijn. Je komt in ruimtes waar echt bijzondere muurtaferelen nog mooi intact zijn of dat de kleuren best nog mooi te zien zijn. Ook willen de bewaarders dolgraag op de foto. Je begrijpt het al, dat gaat dus geld kosten. Toch is het veel leuker om te proberen een onverwachte foto te maken. Het gaat dan niet om die paar centen, maar ze zitten of staan dan ongedwongen. Wij hebben hier weer even een dag voor nodig om handig in te worden. Terug naar de boot, want die gaat varen richting Aswan. Het eten is prima aan boord en boven op het dek kunnen we heerlijk op de ligbedden liggen. Ik kan hier best wel aan wennen. Op 24 december wordt in Egypte kerst gevierd. Daarna is het dan ook klaar. Vanavond eerst een kerstborrel in de bar en aansluitend ons kerstdiner. Teveel toetjes om uit te kiezen. Pfff als we terug zijn, maar weer hard sporten.